استفاده از مستربچ به طور گسترده در ترکیب و با مواد پلیمری مختلف ویژگی دارد. یک مستربچ معمولاً دارای بار بالای تا 60 درصد وزنی از یک یا چند ماده افزودنی پراکنده در یک پلیمر حامل است. یکنواختی محصول نهایی تا حد زیادی به میزان پراکندگی مستربچ در پلیمر اصلی در طی فرآیند مذاب بستگی دارد. با این حال، عملکرد مستربچ به بزرگی نسبی ویسکوزیته آن در مقایسه با پلیمر میزبان بستگی دارد. پارامترهای دیگری مانند اندازه ذرات و امتزاج پذیری مواد نیز نقش مهمی دارند.

مستربچ رنگ

آماده سازی رنگ از پلاستیک به عنوان حامل، رنگ و افزودنی تشکیل شده است. افزودنی ها را می توان به دو روش مختلف در پلاستیک گنجاند. یکی از امکان‌ها، گنجاندن افزودنی در آماده‌سازی رنگ است که زمانی ترجیح داده می‌شود که غلظت مورد نیاز افزودنی در قسمت نهایی نسبتاً کم باشد. اگر غلظت بالایی لازم باشد، افزودنی باید مستقیماً در کارخانه سازنده پلاستیک اضافه شود. به عنوان مثال می توان به پرکننده ها و بازدارنده های شعله اشاره کرد. غلظت پرکننده می تواند به 60٪ برسد.

مستربچ افزودنی

بیشتر پلیمرها حاوی سیستم‌های افزودنی کاملاً پیچیده‌ای هستند که در طول ساخت برای ایجاد خواص مفید در طول عملیات تولید، مانند آنتی‌اکسیدان‌های محافظ، عوامل لغزش و غیره، و در زمان مصرف نهایی، مانند آنتی‌اکسیدان‌ها، تثبیت‌کننده‌های اشعه ماوراء بنفش (UV)، نرم‌کننده‌ها و آنتی‌استاتیک ترکیب می‌شوند. عوامل، بازدارنده های شعله، آنتی اکسیدان ها و تثبیت کننده های حرارتی. اولین مرحله در بررسی یک پلیمر، چه از نظر شناسایی پلیمر و چه از نظر شناسایی و تعیین مواد افزودنی موجود، باید جداسازی پلیمر ناخالص از مواد افزودنی ناخالص باشد. سپس ممکن است لازم باشد کسر ناخالص افزودنی به افزودنی‌های جداگانه با روش کروماتوگرافی به منظور تسهیل شناسایی افزودنی‌های فردی جدا شود.

جداسازی پلیمر ناخالص از مواد افزودنی ناخالص ضروری است تا بررسی شود
پلیمر تحت تأثیر تداخل مواد افزودنی موجود قرار نمی گیرد و همچنین بالعکس.

چرا صنعت پلاستیک از مستربچ به عنوان ماده خام برای محصولات خود استفاده می کند؟

مستربچ (MB) یک افزودنی پلاستیکی جامد است که برای رنگ‌آمیزی پلاستیک‌ها (مستربچ رنگی) یا برای دادن کیفیت‌های اضافی به پلاستیک (مستربچ افزودنی) استفاده می‌شود. رنگ مایع نوعی فرم دارویی مایع است. مستربچ مخلوط غلیظی از رنگدانه ها و/یا مواد افزودنی است که در طی یک فرآیند حرارتی در یک رزین حامل محصور شده و سپس سرد شده و به شکل دانه ای خرد شده است. مستربچ ها پردازنده را قادر می سازند تا پلیمر خام را به روشی مقرون به صرفه در طی فرآیند پلاستیک رنگ آمیزی کند.

خرید یک ماده کاملاً مرکب یا ترکیب از مواد خام در محل، جایگزینی برای استفاده از مستربچ است. در مقایسه با رنگدانه های خالص، مستربچ ها فضای ذخیره سازی بیشتری را طلب می کنند و زمان تحویل طولانی تری دارند. نکته منفی دیگر این است که حامل و ماده افزودنی در معرض حرارت بیشتری قرار می گیرند ("تاریخچه گرما"). این ممکن است ضروری باشد، به عنوان مثال، برای رنگدانه های حرارتی پایدار.

استفاده از مستربچ ها مشکلات مربوط به جمع شدن مواد افزودنی یا رنگ یا پراکندگی ناکافی را کاهش می دهد. وقتی صحبت از افزودنی های مستربچ می شود، غلظت آنها بیشتر از پلیمر نهایی است، اما افزودنی ها به خوبی در رزین میزبان توزیع می شوند. از برخی جهات، کاربرد آنها با فروآلیاژها قابل مقایسه است که برای افزودن عناصر آلیاژی به فولادها استفاده می شود.

مستربچ‌ها می‌توانند کاملاً متمرکز (به تناسب ترکیب مورد نظر)، با «نسبت‌های کاهش» بالا باشند. به عنوان مثال، یک کیسه 25 کیلوگرمی را می توان برای یک تن پلیمر طبیعی استفاده کرد. از آنجایی که مستربچ ها نسبتا رقیق هستند (در مقایسه با افزودنی های خام)، دقت بیشتری را در دوز کردن مقادیر کمی از اجزای گران قیمت امکان پذیر می کنند. فرم فشرده دانه ها در مستربچ های جامد، نگرانی های مربوط به گرد و غبار را که در غیر این صورت با افزودنی های جامد ریز دانه مرتبط می شود، به حداقل می رساند. از آنجایی که مستربچ های جامد بدون حلال هستند، ماندگاری بیشتری دارند زیرا حلال در طول زمان تبخیر نمی شود. مستربچ معمولاً 40 تا 65 درصد از موارد اضافه را شامل می شود، اگرچه در شرایط شدید، دامنه می تواند به 15 تا 80 درصد نیز برسد.

نسبت رزین مستربچ به پایه معمولی 1 تا 5 درصد است. چندین مستربچ (رنگ و مواد افزودنی) را می توان همزمان استفاده کرد. حامل همچنین می تواند به عنوان یک نرم کننده (که در مستربچ های مایع معمول است) یا یک کمک پردازش عمل کند.

به طور معمول، ماشین ها با گرانول های از پیش مخلوط پلیمر میزبان و مستربچ تغذیه می شوند. اختلاط نهایی در قسمت پیچ و اکستروژن دستگاه انجام می شود. در نتیجه، مستربچ و مواد پایه را می توان از هم جدا کرد که می تواند عواقب مخربی داشته باشد. مستربچ را می توان مستقیماً به پیچ دستگاه اضافه کرد، چه به صورت جامد با جریان آزاد یا توسط یک پمپ پریستالتیک در مورد مستربچ مایع. استفاده از مستربچ های مایع دوز بسیار دقیق و تغییر رنگ سریع بین کارکرد دستگاه را امکان پذیر می کند.

مزایای مستربچ ها

مستربچ مزایای زیادی برای محصولات پلاستیکی نهایی دارد:

بهره وری

مستربچ توانایی بهبود تولید را با توجه به حجم دارد. علاوه بر این، به دلیل افزایش کیفیت فیزیکی فیلم، ظرفیت پایین‌اندازی را دارد.

صرفه جویی در هزینه

به دلیل گرمای ویژه CaCO3 بالای قطعه، مستربچ به تولیدکنندگان کمک می کند تا با نیاز به انرژی کمتر برای تامین انرژی دستگاه، هزینه های مواد را به حداقل برسانند.

مشخصات فیزیکی مستریچ

مستربچ همچنین به پلاستیک در بهبود انواع خواص فیزیکی مانند:

سفتی خمشی

چسبندگی

قابلیت چاپ